All about my hair color!


Rzadko prostuję włosy, więc po wczorajszej wizycie u fryzjera nie omieszkałam upamiętnić tej niecodziennej odmiany kilkoma zdjęciami oraz napisać kilku słów o farbowaniu. Tak! Nareszcie! Byłoby zapewne efektowniej, ale wcisnęłam się barbarzyńsko na wizytę i nie było czasu na kombinacje z fryzurą.

Rudy kolor niestety szybko się wypłukuje więc fryzjera muszę odwiedzać co około półtora miesiąca, zresztą nie tak zmatowiony kolor skłania mnie ku temu, ale przede wszystkim odrost. Aczkolwiek mówiąc o zmatowieniu nie mam bynajmniej na myśli okresu jednego tygodnia, czy dwóch, właściwego dla większości farb o rudym odcieniu, tylko o pięciu, czy sześciu. W przypadku niektórych farb po kolorze nie ma śladu już po czterech myciach. I właśnie o to najczęściej mnie pytacie, jaką wybrać farbę, żeby rudy kolor i jego blask nie zniknęły po kilku dniach?

Przerabiałam już mnóstwo miedzianych, czy też oranżowych farb i niezaprzeczalnie najlepszym wyborem jest koloryzacja Elumenem Goldwella, farbą Topchic bądź kremem do koloryzacji Colorance tej samej firmy. 

Jak działa Elumen?
Na pewno nie jak typowa farba, raczej jak cudowna regenerująca odżywka. I wcale nie ściemniam, ani nikt mi za te słowa nie płaci. Przychodząc do fryzjera moje włosy mimo starannej pielęgnacji (szampon restrukturyzujący, spray restrukturyzujący, serum wygładzająco-nawilżające, maska głęboko odżywiająca, instant repairer, krople jedwabiu, nabłyszczacz, ampułki, Biominoil, itd.) nie są w takiej kondycji jak po farbowaniu Elumenem. Po zabiegu włosy są ultrabłyszczące (uwierzcie mi, żadna inna farba nie zapewni tak długotrwałego blasku), odżywione (zero śladu po zniszczonych włosach), jakby grubsze i bardziej śliskie, niczym naturalnie zdrowe włosy, nieskażone zabiegami chemicznymi. Włosy są też przyjemne w dotyku, a przede wszystkim w cudownie wyrazistym jaskrawym kolorze, który utrzymuje się naprawdę długo. Co więcej Elumen nie spłukuje się z włosów i przez okres półtora miesiąca, a nawet dłużej pozostaje wciąż na włosach, wciąż w intensywnym, lśniącym odcieniu. 

Jakie odcienie rudości zazwyczaj widywaliście u mnie?
Ciężko mi w 100% poprawnie opisać te wszystkie procesy, bo nigdy tymi farbami nie bawiłam się w domu i nie zamierzam, ale co nieco podpatrzyłam. Nie znajdę dla Was złotego środka, bo wszystkie te odcienie uzyskane są i tak z wyjściowego rudego. Jedna z kombinacji to Topchic i Colorance: na odrosty zazwyczaj nakładana jest mi farba Topchic wyrównująca odrost (8KG), spłukiwana i następnie na całość krem koloryzujący Colorance w odcieniu 8OR, ew. mieszanki z Topchic KK mix. Chociaż mieszać można dowolnie, za każdym razem może wyjść coś innego. Najczęściej bazą jest lotion utleniający 3% i 6%. W przypadku Elumena również najpierw wyrównuje się odrost, dopiero potem na całość nakładany jest odcień KK. 

Elumen włosów nie rozjaśnia i słabo chwyta naturalne, więc konieczna i tak jest farba do odrostów, lotion utleniający, specjalne miseczki do wyciskania farby, itd. Za dużo skomplikowanej jak na domowe warunki roboty, więc nie polecam do eksperymentów. 

Co z farbami z drogerii?
Spośród nich testowałam tylko L'Oreal Preference 74 Mango oraz L'Oreal Preference 78 Pure Paprika. Szczerze mówiąc w nagłym wypadku ratują tyłek. Jeśli nie ma się dostępu do fryzjera dają radę, aczkolwiek tylko pozornie i na krótko. Kolor jest błyszczący i całkiem wyrazisty, ale to bardzo złudne wrażenie, bo już po dwóch tygodniach włosy są matowe i wypłukane, a po trzech po rudości na uprzednio rozjaśnianych partiach nie ma śladu, zostaje tylko odcień pomiędzy sianem, a piwem. Poza tym końcówki łamią się i rozdwajają. Przez okres od koloryzacji do koloryzacji podczas mycia ciągle leci pomarańczowa woda.

Których farb nie polecam?
Absolutnie nie polecam Wella Color Touch, po pierwsze mizerna paleta kolorów, po drugie włosy matowe, zniszczone i niemiłe w dotyku. Jak u lalki. Farba traci blask po pierwszym myciu. Omijać rudości tej marki szerokim łukiem.

Mam nadzieję, że rozwiałam Wasze wątpliwości. Aczkolwiek okiem laika :)

O pielęgnacji włosów oraz o niezbędnych do niej produktach, a także o tych do stylizacji innym razem :)




Studded Vans

Chyba wszyscy, którzy bacznie śledzą mojego bloga wiedzą doskonale, że ćwieki to stały element moich stylizacji. Nie wiedzieć czemu wcale mi się one do tej pory nie znudziły. Mam wrażenie, że zafiksowałam się na dawnych upodobaniach i tak przy nich sobie tkwię bez względu na trendy. Chociaż akurat w tym sezonie ćwieki raczej są wszędzie, więc aż tak bardzo nie odstaję. W moich postach na blogu, czy też na fanpage'u pojawiały się już nabijane szorty, buty, kurtki, czapki, spódnica, itd., ale tym razem chciałam pokazać Wam moje ulubione ćwiekowane Vansy Authentic. Dostałam je w prezencie od ekipy Ostrych Ćwieków i był to strzał w dziesiątkę. Pominę funkcje obronne, przede wszystkim fajnie wyglądają i nadają wyrazu nawet bardzo prostej stylizacji. A Wy co o nich sądzicie? Jeśli Wam się podobają, będę miała dla Was niespodziankę! Obserwujcie jutro mój fanpage :)

W razie pytań, jestem do Waszej dyspozycji!

A tak przy okazji, chciałybyście być może post dotyczący kosmetyków których używam do makijażu oraz produktów do pielęgnacji cery? A może wreszcie notka o włosach :)?

Aktualizacja!
Sprawdźcie konkurs na moim Fanpage'u (kliknij tutaj)!



Death meowtal

Temperatury poniżej zera średnio toleruję, najchętniej zahibernowałabym się w domu do marca, a najlepiej do pierwszego kwiatu mlecza. Jeśli jednak chodzi o kombinowanie z zestawami ubrań, mróz zdecydowanie sprzyja ciekawszym połączeniom, bo wiadomo, a to więcej warstw, a to więcej faktur, no i im więcej tym cieplej. Logiczne. A, żeby było ciepło, zestroiłam się w futrzaną kamizelkę (dzięki której zyskałam już niechlubne przydomki "Buka", "Bułka", czy też "Wół piżmowy"), kurtkę, która nieco odbiega od standardowego kroju ramoneski- jest znacznie dłuższa i zakrywa pupę (tak, tu znów nacisk na ciepło), czapkę, którą ozdobiłam ćwiekami, ulubione spodnie itd. Ale i tak najcieplej mi w tym momencie, czyli w domu, w piżamie i grubych skarpetkach. Brrr.




F*ck winter!

Mówiłam, a raczej narzekałam już, że jeśli chodzi o zdjęcia jestem perfekcjonistką i wolę, żeby pojawiały się one na blogu rzadziej, ale były za to dobrej jakości? Nie? To jest to właśnie główny powód dla którego u mnie to oklepane mniej znaczy więcej. Aczkolwiek jak tylko sprawię sobie własny super obiektyw, to mam nadzieję (jestem pewna), że odejdę od tej zasady i postów będzie więcej. Dziś mam dla Was kombinację rocka i streetwearu, kraciasty płaszcz z dużym futrzanym kołnierzem, mnóstwo skóry, snapa z wężowym motywem na daszku i Air Jordan IV retro, które cudem udało mi się zdobyć w moim rozmiarze tydzień temu. Zupełnie niewymuszony, codzienny styl. Miłego oglądania! :)





Hair chalk!

Zawsze zazdrościłam blondynkom, które w każdej chwili mogły choćby na chwilę zmienić kolor swoich włosów bez korzystania z inwazyjnych zabiegów fryzjerskich, ot w domu, czy to płukanką, tonerem, czy też bibułą. Po mojej przygodzie z buraczkowym tonerem (nie, końcówki wcale nie miały wyjść buraczkowe, a różowe), która zakończyła się dekoloryzacją i utratą jakości struktury włosów, bo inaczej tego cholerstwa pozbyć się nie mogłam, zawiesiłam trwale wszelkie próby uzyskania innego koloru niż rudy. Boję się też używać szamponetek, bo mam po nich matowe i wysuszone włosy, ale pewnego razu natrafiłam w sieci na coś co wydało mi się chyba najrozsądniejszym rozwiązaniem i uznałam to za odkrycie życia, mianowicie kredę do włosów (ew. zwykłe suche pastele). Efekt użycia oczywiście poniżej. 

Umęczyłam się niesamowicie, żeby włosy i pokręcić (zazwyczaj nie kombinuję z naturalnym skrętem) i pokolorować, ale czegóż to się nie robi w imię eksperymentów i blogowania. Marudzę, bo zwykle włosy po prostu suszę, psikam różnymi specyfikami i wychodzę z domu. Najpierw wiadomo, włosy umyłam i wysuszyłam, ale ważne też było zabezpieczenie folią łazienki przed planowanym armagedonem, bo kreda po wyschnięciu sypie się niemiłosiernie. Żmudny jest to niestety proces, bo każdym pasemkiem trzeba zająć się osobno. A robi się to tak: oddzielamy pojedyncze pasmo, zwilżamy wodą, czeszemy, malujemy kredą wybranego koloru (ja miałam do wyboru kolor zielony, fioletowy, niebieski, różowy i pomarańczowy) i upinamy/odrzucamy do tyłu, aby nam już nie przeszkadzało. Tak postępujemy ze wszystkimi pasmami, które chcemy pomalować. Następnie czekamy aż włosy same wyschną (lepiej nie używać suszarki, bo kreda się osypuje i kolor traci na intensywności) i ew. używamy prostownicy, aby nadać włosom skrętu. Każde wysuszone już pasmo kręcimy na prostownicę i psikamy obficie lakierem, żeby kreda trzymała się na włosach, nie zaś na ubraniu. Włosy można przeczesać delikatnie palcami, żeby fale wyglądały na bardziej naturalne. Kreda niestety nieco matowi włosy, więc użyłam również nabłyszczacza. Kolor zmywa się już po pierwszym myciu. 

Podsumowując, jest to czasochłonna zabawa, ale stanowi dobre rozwiązanie jeśli chce się na chwilę zmienić kolor włosów :)

Mam nadzieję, że post Wam się podoba :) 

PS. Ja swoją kredę do włosów zamówiłam, ale swobodnie możecie ją zastąpić po prostu suchymi pastelami.




Lots of colours

Patrząc przez okno trudno sobie uświadomić, że zaledwie 3 tygodnie temu na drzewach było mnóstwo kolorowych liści i jeszcze gdzieniegdzie zieleniły się kępki trawy. Tak więc, aby trochę uciec od tej niestety już mocno doskwierającej szarości, mam dla Was zdjęcia właśnie z tego okresu. Dużo wyrazistych kolorów i jeszcze więcej charakterystycznych rzeczy, między innymi t-shirt w miśki Jeremiego Scotta dla adidas Originals, kurtkę Misbehave naćwiekowaną przez ekipę Ostre Ćwieki oraz trampki na platformie Jeffrey Campbell. Kurtką zostałam naprawdę mocno zaskoczona, bo zazwyczaj jest tak, że sama starannie selekcjonuję rzeczy, które chciałabym na blogu pokazać, jednak tym razem dostałam gotowy produkt niespodziankę bez pytania o zdanie. Uważam, że w tym przypadku pytanie mnie było zbędne, bo chyba łatwo było się domyśleć, że strasznie mi się spodoba. No i oczywiście były fanfary, taniec radości i oklaski nad paczką. A co najważniejsze kurtka jest wbrew pozorom lekka i nadaje się do wyjścia z domu, żadna tam atrapa. Buty zaś udało mi się zdobyć w Polsce, stacjonarnie, bez płacenia horrendalnie wysokiego cła i VATu, uff ( dzięki HighLife!). 




Urban jungle

Dziś zupełnie na luzie, lekko i wygodnie. Do kurtki typu varsity z printem Rubensa dobrałam szorty z kolcami, zwiewną bluzkę, beanie z napisem 'bastard' oraz jedne z najwygodniejszych butów jakie posiadam, czyli Nike Free Run 3 GB (niech wszyscy myślą, że biegam). Zdjęcia robiliśmy kiedy temperatura była jeszcze całkiem znośna, więc z góry uprzedzę, iż zimno bynajmniej mi nie było. A żeby trochę ożywić stylizację, na tło zdjęć wybrałam jedno z ciekawszych miejsc niemal w sercu Warszawy, które wciąż opiera się ekspansji parkingów i biurowców, mianowicie stare przebieralnie basenów Skry. 




Last green leaves II

Moja interpretacja koloru zielonego w stylizacji jest już Wam zapewne znana, chciałam jednak przypomnieć, że wciąż czekam na Wasze zgłoszenia w akcji Moda Allegro "Zabarw się stylizacją" (kliknij tutaj, aby przejść do aplikacji). Tematem przewodnim jest zieleń i kobalt. Na zdjęcia stylizacji czekam jeszcze kilka godzin (do 23:59), tak więc spieszcie się :) 



Więcej zdjęć tutaj: Last green leaves

Last green leaves

W dzisiejszym, nieco już jesiennym poście kolorem dominującym jest zieleń. Kolor ten w tym tygodniu jest kolorem przewodnim konkursu Moda Allegro "Zabarw się stylizacją", którego zostałam jurorką. Wy zaś biorąc w nim udział możecie wygrać karty bankowe o wartości 750 zł, 500 zł i 250 zł. 

Co należy zrobić? Zasady są proste! Do 14 października musicie stworzyć stylizację inspirowaną odcieniami zieleni i kobaltu, zrobić sobie w niej zdjęcie, a następnie opublikować je w aplikacji dostępnej pod tym linkiem (aplikacja Moda Allegro). O wyborze zwycięzcy, jak już wspomniałam, decyduję ja, a Wy doskonale wiecie jaki preferuję styl, jakie zestawienia cenię, więc o zwycięstwo trudno nie będzie ;) 

Czekam na mnóstwo oryginalnych pomysłów, zabawne kombinacje i dużo zaskakujących elementów!

Moja interpretacja koloru zielonego w stylizacji to militarna kurtka khaki i sweter Wildfox w zbliżonym kolorze, który pokazywałam już w zeszłym roku, jednak z racji tego, iż jest on wciąż jednym z ulubionych elementów garderoby, postanowiłam ponownie poświęcić mu trochę miejsca na blogu. Do zielonej góry dobrałam czarne szorty, skórzaną obrożę przypominającą pasek, oraz buty Jeffrey Campbell model "Blitz", z którymi miałam nie lada przeprawy w urzędzie celnym- odebrałam je z magazynu pocztowego miesiąc po wysyłce z Solestruck (oczekiwanie na powiadomienie o nadejściu przesyłki na adres domowy, wyprawa do warszawskiego węzła rozdzielniczego w celu złożenia orzeczenia celnego, pomyłkowa wysyłka na adres pod którym już nie mieszkam, dwutygodniowe oczekiwanie na powrót paczki do Warszawy, następnie kosmiczna opłata celna i finalnie odbiór). Uff, było ciężko. Aczkolwiek z góry uprzedzę, że nie zawsze tak to wygląda, po prostu tym razem miałam niewiarygodnego pecha. W każdym razie butów nie oglądam już na zdjęciach, tylko na żywo. Super są, nieprawdaż? :)




Catroulette!

Na sweter z kotem UNIFU czaiłam się odkąd zobaczyłam zdjęcie sampla, kolejny na liście jest Wildfoxowy w kocie łebki, ale póki co, noszę dumnie ten- w końcu nie byle jaka ze mnie kociara. Do swetra dobrałam beanie z logiem Batmana i szorty z frędzlami ombre, które chyba całkiem ciekawie komponują się z tymi przy rękawach swetra, zwłaszcza w ruchu. 

Wiem, że wiele osób zastanawia się czemu na blogu ostatnio był jeszcze dłuższy przestój niż zwykle, tak więc tłumaczę, iż moje body nie ma jeszcze wymarzonego obiektywu, a fotograf z którym współpracowałam zmienił miejsce zamieszkania i na razie muszę korzystać ze sprzętu, bądź uczynności innych. Tak że trochę cierpliwości do tych moich postów Moi Kochani :)! 

Miłego oglądania :)!





Local pirate!

Najsłodsze miejsce w mieście? Zdecydowanie Lody na patyku! Po długim spacerze, który rozpoczęliśmy w centrum, odnalezieniu odpowiednio brzydkiej ściany i wykonaniu większości zdjęć, udaliśmy się na ul. Lipową, do lodziarni, która smakiem ręcznie robionych lodów przenosi prosto w klimat dzieciństwa i urzeka fantazyjnym, minimalistycznym designem. Miejsce tuż po przekroczeniu progu emanuje kolorami, a wzrok przyciągają lodówki wypełnione lodami o przeróżnych kształtach, z różnymi polewami i posypkami. Ja tym razem skusiłam się na śmietankowe z różową polewą i orzeszkami arachidowymi, prawdziwa pychota.

Jeśli chodzi zaś o outfit, miałam na sobie między innymi kurtkę Unif (tak, wiem, opatrzony motyw flagi amerykańskiej, ale przekonał mnie jej krój, przetarcia oraz zdobiony przód), skórzane spodenki Mink Pink oraz kalosze z ćwiekami (Sarenza). 




adidas Originals by Jeremy Scott gold wings jacket & Electra Straight 8

Chyba w życiu nie cieszyłam się z rzeczy materialnych tak jak w chwili, kiedy założyłam kurtkę Jeremiego Scotta i wsiadłam na choppera Electry. O Straight 8 marzyłam tak długo, że każdego napotkanego na mieście właściciela tego modelu witałam cichym euforycznym okrzykiem "ojej", a potem złowieszczym zmarszczeniem nosa, bo przecież też chciałam go mieć, ale koniec końców, stoi wreszcie w garażu. Tylko ludzie przyglądają się z dużą ciekawością dziewczynie na czarnym chopperze. Grunt jednak, że jeździ się na nim lekko i wygodnie, a to przecież najważniejsze. Poza tym wydaje mi się, że ten model (ze wszystkich oferowanych przez Electrę) najbardziej pasuje do mojego stylu. Co do stylizacji, nie chciałam przesadzić, więc złotą kurtkę z frędzlami i skrzydłami połączyłam ze zwykłym białym tiszertem, jeansowymi szortami i wyciętymi oksfordami. Mam nadzieję, że zdjęcia będą Wam się podobać :)
.



American thunder

Sandałki? Tenisówki? Balerinki? Espadryle? Nie. Moje ulubione obuwie ostatnimi czasy to ciężkie, skórzane buty (Sarenza). "Nie jest Ci aby zbyt gorąco?", "Jest, a co?" - i na tym urywa się egzystencjalno-eschatologiczne dumanie nad sensem noszenia takich butów latem, albo po prostu zagajanie rozmów, ot, zamiast narzekania, że za ciepło, bądź za zimno. Wizja jest, pasują i koniec. Na głowie mam panterowego 5-panela, na którego chorowałam ze 2 miesiące, ale ani nie chciało mi się czekać na przesyłkę, która kilka przecznic szłaby zapewne tyle co paczka z chociażby Niemiec, a sklepu stacjonarnego nie było okazji odwiedzić, więc czapka została wręczona mi do rąk własnych w ramach prezentu. Połączyłam ją ze znoszonym t-shirtem, który wygląda jakby już niejedna osoba wrzuciła go do kontenera Czerwonego Krzyża. Zdjęcia wykonaliśmy już jakiś czas temu na warszawskiej Pradze, przed Snem Pszczoły, gdzie fantastyczny, leniwy klimat starych kamienic, lekko nawiązujący do tego krakowskiego, skutecznie obrzydziła nam grasująca szajka dziesięcioletnich, pyskatych bandziorów czyhających na naszą miejscówkę. Szczęśliwie uszliśmy z życiem my i nasz sprzęt. Ale i tak na Pragę będę wracać niejednokrotnie.





I'm chillin, chi-chi-chillin!

W dzisiejszym poście nie wiem czy bardziej chodzi o outfit, zdjęcia, czy też rower, ale wszystko to tworzy całkiem, jak na moje oko, spójną całość. Zdjęcia wykonaliśmy dzisiejszego ranka, kiedy można było jeszcze swobodnie oddychać, obejść się bez hektolitrów zimnej wody mineralnej i nawet bez obawy o udar słoneczny udać się na wycieczkę rowerową. Na sobie miałam przewiewny sweterek z wycięciem na plecach, neonowe, seledynowe szorty z patchworkowymi krzyżami, wygodne vansy, snapbacka i dość sporo biżuterii, która przełamała ten nieco streetwearowy look. Na stare baseny, widoczne na poniższych zdjęciach dotarłam na nowym, niebieskim beach cruiserze Kokkedal, który stanowi idealny środek miejskiego transportu, jest wygodny, lekki, a przede wszystkim ma piękny błękitny kolor. Nie mam pojęcia czy to przez ten sweter, buty, czy też rower, ale świetnie szło mi dziś tamowanie ruchu wszelkich pojazdów, co bym mogła sobie spokojnie przejść przez ulicę. Ale to chyba jeszcze nie utrudnianie ruchu drogowego?
 .
eXTReMe Tracker
 
© 2010 PaniEkscelencja | Powered by Blogger Template